به گزارش خبرنگار اجتماعی قدس آنلاین، حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در رساله ذهبیه فرموده اند: در حالی که هنوز گرسنگی باقی و میل و اشتها برقرار است، دست از غذا خوردن بردار که این چنین غذا خوردن برای بدن و معده نیکوتر است، برای عقل پاکیزه تر و برای جسم مفید تر است.
میل و اشتهای حیوانات تابع مصالح آن ها است، یعنی حیوان به مقداری تمایل به غذا و چیز های دیگر پیدا می کند که برایش لازم و کافی است و به همین خاطر کمتر دچار مریضی می شود، بلکه می توان گفت با تفکر و بررسی که در زندگی حیوانات شده است اگر حوادث خارجی برای آن ها پیش نیاید، اگر اهلی نشوند و آزادی آن ها به دست زور و فکر اشتباه بشر محدود نشود، هرگز مریض نمی شوند.
اما دایره تصورات و خیالات انسان، خیلی وسیع تر از واقعیات فعلی است، یعنی هر چیز را بیشتر از آنچه وجود دارد تصور می کند نیروی خیال و تصور او از مرز احتیاج و غریزه واقعی او تجاوز می کند و زیاد تر از آنچه مصلحت اوست می خورد و می نوشد.
انسان اگر از نورانیت عقل کمک نگیرد و با اتکاء به غریزه مشغول غذا خوردن شود، مرتبا دچار رنج و بیماری می شود.
شگفت تر آنکه عقل هم می تواند قضاوت صحیح داشته باشد که معده خالی است و مزاج از سلامتی منحرف نشده باشد.
انتهای پیام/
نظر شما